''ΠΡΟΑΣΠΙΖΩ'' ... ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ & και την ελευθερία της έκφρασης μέσα απο τις καταλήψεις

Ο     «ΠΡΟΑΣΠΙΖΩ»  
 σας γνωστοποιεί άθρο του προέδρου του
σχετικά με τις σχολικές καταλήψεις      

       ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ  ΣΤΑ  ΣΧΟΛΕΙΑ  -- ΜΙΑ ΑΛΛΗ  ΚΡΙΣΗ…

            Η κατάληψη και στα σχολεία ,  με  νόμο θεωρείται   μια παράνομη και καταχρηστική ενέργεια , που όμως  δείχνει μια αγωνιστικότητα  και μια  δυναμική αντίδραση  στο πλήθος των προβλημάτων που αντιμετωπίζει διαχρονικά  η εκπαιδευτική  κοινότητα από τις απαράδεκτες πολιτικές πρακτικές που την απαξιώνουν.

          Η μαθητική  σχολική κατάληψη  μπορεί να έχει νομιμοφανή   χαρακτήρα όταν αποφασίζεται κάτω από δημοκρατικές και  διαφανείς  διαδικασίες , μέσα από τις γενικές συνελεύσεις της μαθητικής κοινότητας  και  την απόφαση του εκλεγμένου μαθητικού συμβουλίου..

Έτσι  εν μέρη νομιμοποιείται  η  κίνηση αλλά όχι την ενέργεια . Τα τρέχοντα όμως προβλήματα  ή και η διαχρονικότητα τους  οδηγούν  πολλές φορές,  την μαθητική κοινότητα σε ακραίες ενέργειες όπως και  αυτής της κατάληψης .

        Οι ξαφνικοί  εκπαιδευτικοί πειραματισμοί   που  θέτουν σε κίνδυνο   την αξιοπιστία του εκπαιδευτικού συστήματος,  η  έλλειψη βιβλίων , των καθηγητών , των  εργαστηριών, των  ασφαλών και  επαρκών κτιριακών υποδομών που δεν διασφαλίζουν την εύρυθμη  λειτουργία του  έργου   των εκπαιδευτών και των  εκπαιδευομένων  είναι πρωταρχικές  αφορμές που μπορεί να οδηγήσουν σε μια κοινωνικά αποδεκτή κατάληψη .  Στην περίπτωση αυτή ,   πρέπει να ενεργοποιούνται όλοι οι  εμπλεκόμενοι φορείς  και να δίνουν άμεσες λύσεις .

Οι υπόλοιπες αφορμές , όπως η αλλαγή εσωτερικών κανονισμών του σχολείου , η ιδιαιτερότητες ενός διευθυντή , καθηγητή ή μαθητή είναι  θέματα που μπορούν να λυθούν μέσω  ενός ειλικρινούς  διαλόγου  μεταξύ  των καθηγητών , των μαθητών και  των   γονέων .

Κάθε άλλη αφορμή κατάληψης που κρύβεται πίσω από  προσχήματα  και αιτίες   είναι  κατακριτέα  και δεν έχει  καμιά κοινωνική  αποδοχή,   επισύροντας  κινδύνους  εκπαιδευτικούς  και  δικαστικούς .

         Οι μαθητές σαφώς και είναι πολίτες με άποψη και σαφώς η άποψη τους πρέπει να γίνεται σεβαστή από όποιον κι αν την εκφράζει , όταν τεκμηριώνεται , γι αυτό και η  ιδιαίτερα η κοινότητα των καθηγητών οφείλει  να είναι  δίπλα τους  με διαλλακτικότητα  και  ειλικρινή επικοινωνία  .

        Οι δε γονείς και όποιοι άλλοι  (παρατάξεις –φίλοι— παράγοντες – καθηγητές   κ.α  ) θα πρέπει  να αφουγκράζονται τους  προβληματισμούς τους,   χωρίς να τους παρασύρουν ή να τους καπελώνουν … Προτιμότερο είναι να είμαστε  όλοι εμείς και οι φορείς  μπροστά για τις   στις ανάγκες των μαθητών και όχι το αντίθετο  όπως συνήθως συμβαίνει  .

        Η κατάληψη  σε ένα χώρο είναι υπαρκτό  γεγονός , είναι μια περίοδο κρίσης ( που μπορεί να οδηγήσει σε μη εύκολα ελεγχόμενες καταστάσεις - πόσο μάλλον  σε σχολεία μέσης εκπαίδευσης ) ,  έτσι  απαιτούνται   προσεκτικές  και προσεγγιστικές ενέργειες    από τους καθηγητές , τους  γονείς  και την πολιτεία  πλησιάζοντας  τους εμπλεκόμενους  και την μαθητική κοινότητα,  ακούγοντας σοβαρά  όλες τις πτυχές των αιτημάτων τους,  προσπαθώντας ειλικρινά να δώσουν λύσεις .

        Ποτέ δεν  τονίζουμε  την ώρα της κρίσης  πόσο καλό είναι το σχολείο τους ή το  εκπαιδευτικό σύστημα ,αυτό γίνεται πριν ή  μετά από την κρίση και το αποδεικνύουμε προτάσσοντας τα θετικά του κάθε σχολείου ή του συστήματος  και τη συλλογική μας  προσπάθεια μας να γίνει καλλίτερο ( έτσι δεν τους δίνουμε αφορμές  για παραβατικές ενέργειες   και καταλήψεις).  Σκεφτείτε,  κάποιον οδηγό που τρακάρει σε  μια κολώνα και την ώρα του ατυχήματος του λέμε   τι  καλός  είναι ο δρόμος  που είναι  ίσιος και πως το έκανε  , ενώ γνωρίζουμε ότι ο δρόμος  είναι μεν ίσιος αλλά δυστυχώς δεν έχει σωστό τάπητα . Το θέμα λοιπόν είναι  να αναγνωρίσουμε την κρίση και τα αίτια της , να τα  εξετάσουμε και ακολουθως   να  προσπαθήσουμε  - μαζί -  να βρούμε  λύσεις , αναπτύσσοντας ένα δίαυλο επικοινωνίας  ή και αντίδρασης στα μη γενόμενα .

      Η  άποψη ότι  δεν  πρέπει να  κατεβαίνουμε στο επίπεδο των παιδιών  (ειδικά σε περίοδο  κρίσης –κατάληψης ) είναι  λαθεμένη .  Μόνο  όταν μπορέσεις  και κατέβεις  στο επίπεδο τους μπορείς να ακούσεις  τους προβληματισμούς τους και να  προσπαθήσεις για ειλικρινείς λύσεις . Τον σεβασμό τον κερδίζεις  με το έργο σου και τον λόγο  σου,  δεν τον απ αιτείς,  γιατί τότε ή τον  χάνεις οριστικά  ή είναι  ψευδεπίγραφος .  Αυτό δυστυχώς  ισχύει  στους νέους  μας - σήμερα -   περισσότερο μας φοβούνται, πάρα μας σέβονται  , έτσι που αναπόφευκτα κάποια στιγμή τους έχουμε απέναντι μας  -μαινόμενους - . Ας κάνουμε λοιπόν  όλοι μας , γονείς  , δάσκαλοι , πολιτεία την αυτοκριτική μας στο παιδαγωγικό μας λόγο και έργο  και ας ανιχνεύσουμε τα λάθη και της παραλήψεις μας .

         Ακόμα και η επιείκεια  εδώ είναι αναγκαία  . Η  αυστηρότητα τις περισσότερες φορές περιττεύει .  Η τιμωρία δεν πρέπει να είναι όπλο στα χέρια των καθηγητών , των δασκάλων  , των γονιών , της  πολιτείας  αλλά  η συνέχεια και η συνέπεια  μιας  ασύμβατης  με τους  ισχύοντες  κανόνες  ενέργεια  .

         Σήμερα   η οικογένεια  χάνεται μέσα στο πλήθος  των αναγκών της καθημερινής  της επιβίωσης , αδιαφορώντας  συχνά  για  τον άνθρωπο –παιδί της ,  δίνοντας  έτσι  το δικαίωμα και την υποχρέωση στους  δάσκαλους  να είναι περισσότερο παιδαγωγοί παρά εκπαιδευτικοί .  Αυτό από μόνο του , δεν μπορεί να λύσει  το πρόβλημα , μπορεί όμως να το κρύψει στις αίθουσες τον σχολείων που κάθε παιδί κουβαλά τους δικούς του προβληματισμούς . Τότε  ο ρόλος του εκπαιδευτικού  πρέπει  να γίνεται πρωτίστως  παιδαγωγικός  και  αληθινός, αποκτώντας  ουσιαστική  υπόσταση . Αυτό όμως απαιτεί  ένα σχολείο ανοικτό,    γιατί αλλιώς  απαξιώνεται  και παιδαγωγικό έργο του  καθηγητή - παιδαγωγού. Έτσι με κάθε τρόπο   και διαλλακτικότητα , αυτός πρώτος , πρέπει να προλαμβάνει  και  να αποτρέπει  την δημιουργία τέτοιων   κρίσεων,   προασπίζοντας ταυτόχρονα και την αξία  του  έργου  του και όχι  αδιαφορώντας ( γνωρίζοντας ,  -ότι έτσι κι αλλιώς-  θα πληρωθεί κανονικά τις ημέρες των καταλήψεων ).

        Τέλος  , κανείς  δεν  πρέπει  να ξεχνά …  ότι η μαχητικότητα των νέων   και η φρεσκάδα των απόψεων τους για ένα καλλίτερο αύριο -- γιατί οι αξίες δεν χάνονται , όπως θέλουν κάποιοι -- ήταν και είναι  βαρόμετρο , στις  πολιτικές εξελίξεις ,  σε όλο τον κόσμο .

        Ελεύθεροι νέοι , αν δεν το γνωρίζεται υπάρχουν και  εδώ,  στην Ελλάδα , σήμερα …

         Για τους φίλους & μέλη
       του   «ΠΡΟΑΣΠΙΖΩ»   
                Λιάτσος Γιώργος 
... διαχειριστής κρίσης &  ασφάλειας κρίσεων